Ostrołęka. Radni powitali repatriantów ze Wschodu

- Jest nam niezmiernie miło, że możemy w tym miejscu przywitać was u siebie - powiedział na samym początku przewodniczący rady miasta Jerzy Grabowski. - Zrobimy wszystko, żebyście czuli się dobrze w swoim mieście, w swojej ojczyźnie.

- Jak widać, dzieci już się dobrze czują - zażartował prezydent Janusz Kotowski, widząc dokazujące dzieci Swietłany i Walerego. Milana i Artur chodzą już do jednego z ostrołęckich przedszkoli. - Ta decyzja, żeby was zaprosić była dla nas powinnością - przekonywał dalej Janusz Kotowski. - Przyjechaliście do ojczyzny, ale nie na wczasy, a do ciężkiej pracy.

Za szansę na ową ciężką pracę podziękował prezydentowi pan Walery. Później mówił już po rosyjsku, ponieważ na razie nie czuje się zbyt pewnie w naszym języku, choć dobrze go rozumie. Cała rodzina pracuje nad poprawą znajomości polskiego, uczestnicząc w indywidualnym kursie. Załatwia formalności i zaprzyjaźnia się z Ostrołęką. Pomaga jej w tym pracownik socjalny MOPR Grażyna Piersa.

Jak zapewniał Walery Bondarowski, Ostrołękę już trochę poznał. W końcu to o wiele mniejsze miasto, w porównaniu z tym, w którym do niedawna mieszkał z rodziną (żyli w stolicy Kazachstanu Astanie liczącej ponad 8oo tys. mieszkańców). Na bliższe poznanie sąsiadów zwyczajnie zabrakło czasu. - Miasto nam się podoba - mówił. - Jest nieduże i spokojne. A mieszkanie jest lepsze od tego, jakie mieliśmy w Kazachstanie.

Na razie Bondarowscy otrzymują pomoc finansową ze środków MOPR przeznaczonych na pomoc społeczną. - Mogą czuć się bezpiecznie - zapewnił Grzegorz Makowiecki, zastępca dyrektora MOPR.
G
łowa rodziny znajdzie pracę u jednego z ostrołęckich przewoźników jako kierowca. Pod koniec spotkania nie zabrakło też pytań na luzie. Jerzy Grabowski dowiedział się więc, że pan Walery jest fanem piłki nożnej. - Walery, a masz jakieś inne hobby, może ryby łowisz? - z nadzieją w głosie zapytał wiceprzewodniczący rady miasta Wiesław Szczubełek, znany działacz związku wędkarskiego. Niestety, nie łowi. Ale lubi pływać, co też ucieszyło wiceprzewodniczącego.